Gizem

Bir bayram sabahý
gözlerim tam açýlmasa da
gönlüm sefer arefesinde.
Karþýmda Haydarpaþa,
siren hiç çalmadý geldiðimden beri.
Beklemekten ölmüþ -yetmiþ milletten- ruhlar
oturacak tek bir yer yok!

Köþede, yaþlarý gözlerine mühürlenmiþ bir adam
elinde radyo, Lavinya çalýyor
çok tanýdýk bir an!
Sanki bu adamý daha önce görmüþtüm
mýrýldanýyor usuldan,
sana gitme demeyeceðim ama, gitme Gizem..
Yalanlar istiyorsan, söyleyeyim.

Yanýndan geçip gidiyorum.
Bir bað kuramýyorum ama korkuyorum da
günahý büyük olmalý diye düþünürken,
kendimi araf’ta buluyorum.
Karþýmda büyük bir tabela; "yolun sonu".
"Birleþin" diyor -insanlar- "sað"lý "sol"lu.

Sýranýn önünde onu gördüm!
Saçýnýn her rengine hayran olduðum kadýn.
Hala nasýl da güzel..
Meylettim -yanýna- gidemedim
seyrettim -yanaklarýndan- öpemedim
uzandým -ellerini- tutamadým
asýlý kaldý hayallerim.

Herþey bitti derken
ilahi bir ses geliyor uzaklardan
naðmeler raks edercesine hüzün saçýyor
sözleri çok tanýdýk, irkiliyorum birden!
Can Yücel söylüyor o kýrýk sesiyle;
Baðlanmayacaksýn hiçbirþeye, öyle körü körüne..







Sosyal Medyada Paylaşın: