Tek baþýna doðar insan Kalabalýklara karýþýr Yüreðindeki umudu Yeni sayfalara taþýr
Oysa açýlan her yeni sayfaya Eskilerin mürekkebi Doðum lekesi gibi bulaþýr Ve kurduðu her yeni cümleye Öncekilerin gölgesi sataþýr
Dün dünde kalmaz aslýnda O an’ýn içine karýþýr Hasretle bekler an Bir öteki an’ a ulaþýr
Çaresizdir insan bilemez Kaç yeni sayfasý daha vardýr Bir telaþ, bin bir ümitle Eski yaralarý sarar, ama Açtýðý her yeni sayfada Yeni yaralarla tanýþýr
Dilinde cümlelerin gölgesi Parmaðýnda mürekkep lekesi Sardýðý yaralarýn izleri Düþe kalka da olsa insan Son sayfaya ulaþýr
Ýþte o an’ ýn ulaþacaðý Baþka bir an yoktur Açýlacak yeni bir sayfa da Ve elinde seyir defteri Tek baþýna ayrýldýðý sahiline Ýnsan, yine tek baþýna ulaþýr
Ýzmir – 2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Dinç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.