Çocuktum daha dokuz on yaþlarýnda
ya var ya yoktum
Çocuk kalbimde bahçede ki, daðda ki
Tüm Uður Böceklerinin uður, þans
getireceði inancý sarmýþtý ruhumu
Tüm hayatým boyunca Uður Böcekleri
En büyük mutluluðum, umudum, þansým
uðurum oldu ..
Küçücük bedenimde ki çocuk aklýmla
Anlamasamda hisseder görürdüm..
Annemin, babamýn yoksulluktan
Evlatlarýna karþý boyun büken çaresizliðini
Kundakda ki kardeþim aðlardý durmadan
Annem " Bey çocuk aðlýyor ne vereceðiz" der
Susardý! çaresizce yutkunarak....
Ýþte o zaman bakmak istemezdim
Babamýn çaresiz, buðulu gözlerinde
Donup kalan iki damla gözyaþýna...
Anlamasamda hissederdim babamýn
Yoksulluðun amansýz çaresizliginde
Gözlerinden yüreðine doðru akan
Ýki damla gözyaþýnýn nasýl ruhu ele geçirdiðini
Yoksulluðun ateþinde nasýl yakýp kavurdugunu
Ýþte o zaman sessiz hýçkýrýklarýmý tutar
Koþardým alabildiðince uzaklara doðru
Uður Böceklerini görmek için
Onlarýn uður getireceði umudunda
Yoksulluðun çaresini bulmak umuduyla.....
Böyle zamanlarda öðrendim inandým
Uður böceklerinin Uður getireceði umudunu
En büyük mutluluðun umudum oldu
Gördüðüm tüm Uður Böceklerinin uðuru...
Dilimden düþmeyen en büyük sevinç
þarkýsý oldu
Uç uç uður böcekleri! Mutluluk, sevinç,
þans uður getir
Yoksulluktan çaresiz kalan tüm analara,
babalara kardeþlere...
Çocuk kalbimizde belki de Uður Böcekleri,
Geleceðimizin, yarýnlarýmýzýn en büyük
Mutluluðu, umudu, uðuru, þansý oldu...
Bugünlere doðru gelirken....
04.02.2016 P.ÇETÝN
Ay yüzlü masum yüzüyle ve eþsiz yorumuyla þiirimin kahramaný Ayþenur DOÐAN’a sonsuz teþekkür eder kocaman yüreðinden sevgiyle öperim