Zemherî şafaklar eteğinde, guruba deviniyor her hece.
Sırrı Züleyha’ dan kalbinin, eşiğinde sızlanıyor sancılar. Bak çözmeden buz dağını aslım. Terki kor bir maziden geliyorum. Çöllerden, kuyulardan, zindanlardan..
Yapma! Sözlerinde ateş var. Yakma!
Sosyal Medyada Paylaşın:
ferhatcolak Åiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.