Derinlik… Ýçimde kayýp giden bir oda gibi! Düðüm düðüm bir sema yutkunur içimde, Sesim yetiþmez acýlarýma, Çoðalamam bir fýrtýna boðazýnda, Yangýn düþer dilime… Sana uzak tüm kelimeler bir lavabo edasýyla yitip gider, Lambalar gözümü alýyor bu gece oburluðunda, Çýðlýk gibi kül olurum yokluðunun ertesinde, Neresi olmayan bir yerler var içimde, Bu beyin iyice saçmalar olur bedenimde, Gel kurtar þu aklýmý… Sana çarpan boþluklar oluþur ruhumda, Kirpiklerime deðen tozlar bile aðýr gelir þimdi, Tüylerim öyle buzdan iðnelendi ki, Yongalar savrulur her yanýma, Kýmýldayamam… Ama gözyaþýma çok kýrmýzý bulaþmýþtýr, Söyle! Ben nasýl dayanayým? Gel kurtar þu aklýmý!..
12.01.2006/SARAY Saat:23.09 B.BÝRÝCÝK
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bülent Biricik (BBiricik) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.