Kestim umutlarýmý sana tutunduðu yerinden Aklýmda ne kaldýysa senden geriye, bir bir söktüm attým Yoksun diye savaþýrken yaþamakla Yaþamak, yük oldu karýn boþluðumda ...
Bir ölünün ilk gecesini tanýyor yüzümdeki yastýk izi Her gördüðünü sana yoruyor gözlerim Adýnla ne zaman zehirlesem dudaklarýmý Ne zaman bir uykuya teslim olsam Koptum sana tutunduðum yerden ...
Doðru durak deðil beklediðim, biliyorum Biliyorum, hiç bir vasýta taþýmaz gün güneþ bahçelere þimdi
Adýmlarým ölü atlar kadar çelimsiz, ruhsuz, yönsüz Narkozsuz uyuþmayan hayallerim, çoktan sýkardý boðazýmý da Yutkunup içime çekemem sensiz tek bir nefesi bile ...
Kaldýrým taþlarýný dövüyorum, Gözlerimi öldürüyorum boþ evlerin camlarýnda Zor olsa da kimsesizlik, Bir saçak bulur elbet yüreðim geberesi canýma.
Senden öte ne kaldý ki zaten Þu gözyaþýmla demlenen, bedbaht gecelerden baþka ...
Alayýný yakarým bu kederin, acýmam Sýzlamam bir daha saðlam kalan yanýmdan Doðmam bir daha Yeniden içime çekmem hayallerimi sýcak kýlan o cennet kokunu
Yürümem ayný yolda ikinci kez Ýkinci kez bir kabri ev edinmem !
Alýrým öfkemi, çýkarým bir dað baþýna , Kustururum gözlerimi en uzaða, Düþmem yeniden dizlerin önünde, Yalvarmam ’sev, sev’ diye ...
Yýkýlmam bir daha ayný çileden müzdarip Kalmam karþýnda kimsesiz, aciz ve garip ...
Ýki elim kanda olsa, gelirdim ’gel’ desen, ’gel’ desen, sýyýrýrdým kendimi þu derin depremden Kururdu gözümde yaþ Soyunurdu kalbim kederinden
Bir hikayenin son cümlesi gibiyim þimdi affet Seven bu kalbi susturmasý ne güç
Ýsmin duam, varlýðýn hasretim, yokluðun ölüm Çok sevilen meyveyim bir mezarlýk bahçesinde , dönüp bakaným yok !
Kirpiðimi yakýyor gözyaþým, Ýnce ince devriliyorum etimin gölgesine Son çileyi kucaklýyor kalbim Son haykýrýþ suskunluðum içinde ...
Bir mucize gülmek, azabýmdan kaçak Yaþamak suç geri kalan günlerime ... Neyine bir aþký boynunda taþýmak ben gibi kölenin ? Neyine sevilmek, hesapsýz kitapsýz ?
Yüreðimde bir kesik, düþtü düþecek caným Kuytu bir köþede sýkýþtý kaldý adýmlarým Kime ne ölmüþüm kalmýþým ? Ben, yaþarken cehennemi sýrtýma almýþým !
Vardýðým son durak, yine sana vardýrmaz Aldýðým her soluk içime düþen kor Bu ýslak pencerenin arka yüzünde Ölmeyi beklemek
yaþamaktan çok daha zor ....
GÜLÞAH GAYRET / TEKÝRDAÐ
_
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülşah Dağlı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.