VUSLATIN ÖLÜMÜ...
Gönlüm hicranlar da kavruldu yandý,
Aktý gözyaþlarým ýrmak misali...
Sitemkar bakýþlar kahretti beni,
Sineme oklarý atmak misali...
Rüzgarýn deðiþti ,tebessümler yok,
Dertlere bezenmiþ duvak misali....
Baþýn yükseklerde görmez kimseyi,
Marifeti boyda kavak misali...
Herkesi saf bilir güler geçersin,
Halinden habersiz ahmak misali...
Yapýlan her bir þey karþýlýk bulur,
Mizan terazide tartmak misali...
Gönül bahçesinde güllerin öksüz,
Viraneye dönen oymak misali...
Dilinden dökülür hummalý sözler,
Çamura bulanmýþ kaymak misali...
Vefa gösterseydin garip sevdama,
Seni yükseltirdim bayrak misali...
Fersah fersah kaçtýn gönül baðýmdan,
Gözümün önünde ýrak misali...
Sanma ki bu aþk vuslata erer ,
Ruz-u mahþerde ki durak misali
Musa DOÐRUER(Teslimi)
30 MAYIS 2015.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.