SÖYLE BANA AYNA...
Söyle bana ayna;
Ýlk baktýðým seni keþfettiðim gün
Ve bu günkü bakýþlarýmý anlat bana
Öyle anlat ki yalan riya olmasýn sözünde
Sakýn ola kývýrmaya kalkma
Sana baktýðým ilk gün ve bu gün arasýnda
Ne kadar derin bir fark var
Sen hep ayný kaldýn
Hep asýlý kaldýn duvarda
Ve sana gelen hep ben oldum
Sen hiç tenezül edipte gelmedin
Dök þimdi beni gördüðün andan bu yana
Ne varsa bana dair sakladýklarýn
Ve ayana dile gelir;
Kýrýlmaca darýlmaca yok
Tamam, tamam sen anlat ben sana kýrýlmam
Daha çocuktun beni ilk eline aldýðýnda
Aslýnda kendini bende gördüðünde ürktün
Sonra her kes gibi kendini bende görmeye alýþtýn
Ve he r ne hikmetse sende týpký diðerleri gibi
Sýk, sýk beni ziyarete geldin
Ama çelimsiz ve hiçte yakýþýklý deðildin
Kendini dev bir aynada görür gibiydin
Benim en yakýþýklý diye mýrýldanýrdýn bana
Bazen güler bazen de acýrdým haline
Ama bildiðim bir þey vardý mutluydun
Huzurla bakýyordun nede olsa çocuktun
Zaman su misali akýp gitmeye baþladý
Ben hep ayný dururken
Sen deðiþmeye baþladýn büyüdün
Ve benimle olan diyalogun daha da artmaya baþlamýþtý
Ve sendeki deðiþimleri fark etmeye baþladým
Nihayetinde on sekiz yaþýna girmiþ
Hayata tekme atacak kadar kendini güçlü his ediyordun
Sonra bir gün aþk denilen ilet ile karþýlaþtýn
Ýþte o an ipler kopmuþ sevinçli yüzün hüzünle boðulmuþtu
Gülen gencin yerine hüzün yüklenmiþ biri vardý
Sen farkýna varmadan beni ýslatýyordun
Keder vardý gözlerinin derinliðinde
Çaresizlik vardý
Çocuksu bakýþlarýn deðiþmiþ hayata küskünlüðün baþlamýþtý
Sana ne oldu ne bitti diye sormama gerek yoktu
Sen zaten anlatýyordun bana her þeyi
Bazen neþe bazen kederle
Ama o gün senin miyadýn olmuþtu çünkü aþýk olmuþtun
Gözlerinden dökülen her damlaya þahit idim
Fakat elimden bir þey gelmiyordu
Konuþ ayna söyle bana aþkýn dermaný var mý
Diye haykýrdýðýný duyar gibiyim halen
Sesleniþin hiç gitmedi benden
Ama ben çaresiz ve sessizdim
Çünkü ben senin her gün baktýðýn aynaydým
Sonra bir gün mutlu olarak geldin
On sekiz yaþýn acýlarýnla geride kamýþtý
Ýçerindeki haykýrmaya hazýr kelimler döküldü dilinden
Aþýktýn yeniden
Aþký yeniden þerbet niyetine içmiþtin
Mutluluk senin ayaklarýný yerden kesmiþti
Ben o gün çok mutlu oldum seni öyle görümce
Sabahlarý saçlarýný tararken
Üstüne baþýna çekidüzen verdiðin anlarda
Mutluluðunu gözlerinden okuyordum
Sonra ne oldu bilmiyorum yine bana hüzünle geldin
Bu sefer gözlerde yaþ yoktu ama duvarlara vurduðun yumruklarýn vardý
Ve bana küs olmaya baþladýn
Uzunca bir vakit bana bakmadýn eline dahi almadýn
Bir ara sakallarýný taramak için karþýma geçtin
O yakýþýklý gitmiþti
Yerine sanki yaþlý bir adam gelmiþti
Yýpranmýþ çökmüþ ve yüzünde feleðin ince hatlarý çizgileri vardý
Biliyorum dua etmem gerekirdi senin için ama
Benim dualarým kabul olmaz ki
Sen aðladýn sakallarýn ýslandý
Ben ýslandým
Bir müddet yine küs kaldýn bana bu sefer
Üzerinde damatlýðýnla geçtin karþýma
Gözlerimi senden alamadým
Yakýþýklý bakýmlý fidan boyluydun
Ama yinede yüreðinin bir yerindeki sancýn yüzüne yansýmýþtý
Korktum sormaya gerçi sorsam da duymazdýn beni
Mutluluðunu görmek beni mutlu ediyordu
Aradan zaman su misali akýp gitti
Artýk tam bir adam olmuþ saça sakala aklarýný karýþtýrmýþtýn
Evliliðinin yýllarýný bitirmiþ
Hüznün yuvasýna adým atýyordun
Býrak bana küs kalmayý
Dünyaya küstün artýk
Dilinden kelimeler dökülmez benimde yüzüme bakmaz olmuþtun
Üç goncan vardý her biri birbirinden güzel
Hayata baðlanma sebebin onlardý biliyorum
Varýn yok un onlar olmuþtu yoksa sen
Býrak bana küsmeyi hayata küsecektin
Vakit vakitleri kovaladý hayat seni feleðin çarkýndan dýþarý attý
Ve sen benim yüzüme yýlarca bakmadýn
Çünkü alýnmýþtý yüreðinden tüm sevinçlerin
Çünkü hayata baðlanma nedenlerin artýk yoktu
Dört duvar arasýnda sýkýþýp kaldýn
Ben ise halen o duvarda asýlý duruyordum
Bana bakmaný içini o çocukken döktüðün
Gibi dökmeni isterdim
Ama sen beni hiç hatýrlamadýn
Ben ise senin çocukluðundan bu yana sýrdaþýn idim
Ve bir gün saçýn sakalýn bir birine karýþmýþ halde
Yeniden karþýmdaydýn
Gözlerinin içi gülüyordu bunu fark ettim
Ne kadar özlemiþtim seni böyle görmeyi
Ýþte hayata yeniden baðlanmak için bir sebebin var demiþtim
Sen ise artýk bu rehavetten kurtulmanýn zamaný geldi demiþtin
Mýrýldandýn kendi kendine
Sen mutluydun bende mutlu olmuþtum
Ayna yeter artýk anlatma tamam dur burada yeter
Yo bana söz verdin bana dokunma kesme benim sözlerimi
Sonra biri vardý o seni hayata baðlamýþtý
Bana bakýþlarýn deðiþti
Her gün karþýma geçip süslenmeye baþladýn
Ve o dört duvarýn arasýndaki sessizliðin
Bozulmuþtu seviyorum diye sesler geliyordu kulaðýma
Gün geçtikçe daha bir kendine geliyor hayata baðlanýyordun
Bu dünyaya haykýrýyordun ben varým ben yýkýlmadým diye
Zaman köprü altýndan giden su misali akýp gitti
Ve yine sen hüzünle efkarla karþýma geçtin
Sesiz sakin durmadýn benim tam yüreðime indi yumruðun
Kýrýlmýþtýn beni de kýrdýn
Gözlerinden yaþlar sel olmaya baþlamýþtý
Seni öyle görmeye alýþýktým aslýnda ama
Bu kadarýný beklemiyordum
Yýkýlmýþ beyhude haldeydin
Kes ayana yeter artýk konuþma
Bundan sonrasýný kaldýrmaz yüreðimi
Sus ne olur sus yeter
Sus ayna sus
Býrak beni benle kalayým
Sen aldýrma benim aklanmýþ saçýma sakalýma
Yüzüme düþen kader elem keder çizgilerini boþ ver
Bak iþte o ufak çocuk büyüdü kocaman bir adam oldu
Oldu olmasýna amma
O çocukken olan dertlerine dert ekleyerek
Büyüdü
Sus ayna sus yeter içim yandý yüreðim yandý
Sonra, sonra belki bir gün
Sana yine gelirim
Sen anlatýrsýn ben dinlerim…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.