BEN GELDİM AYNA...

Ben geldim ayna;
Bu sefer destur isterim senden
Biliyorum geçenlerde kýrdým seni
Üzdüm beklide sen haklýydýn
Anlattýðýn onca þeyde
Beni sen iyi tanýrsýn biliyorsun beni
Deli olduðum kadarda merhametli yanýmý da bilirsin
Þimdi kaldýðýmýz yerden devam edelim olur mu
Ama bu sefer canýmý daha çok acýtma olur mu

Hadi ayna bak ben geldim
Dök ne varsa bana dair sende olanlarý

Ben yumruðunu yedikten sonra
Anladým ki benim parçalanmýþ yaným kadar
Seninde yüreðinin parçalandýðýný
Telafisi var mýydý olur muydu
Orasýný sen biliyorsun nihayetinde
Bir süre sonra bana gelip kusacaktýn
Nefretini de, acýný da, mutluluðunu da
Ne garip ki sen mutluluðunu pek görmedim
Bir gün yine karþýma dikilip
Artýk hayata meydan okuyacaðýný
Yeniden merhaba demek için
Kendine çeki düzen vermeye karar verdin
Cuma günü olsa gerek ocak ayýnýn baþlarý
Yine kýrýk harabeye dönmüþ yüreðini
Birinin ayaklarý altýna paspas yapmýþtýn
Bu sefer niye yalan söyleyeyim
Ben bile gerçek aþký bulduðunu sandým
Mutluydun dik duruyordun
Kendinden emindin ve iþte bu demiþtin
Yüreðin o kadar kocaman olmuþtu ki
Bunu ben bile görebiliyordum
Sevmenin gerçek yanýný his etmiþtin
Sýk, sýk karþýmda durup çaylak demeye baþladýn
Söylediðin isimden bir þey anlamamýþtým
Ama zaman geçtikçe anladým ki sen ona çaylak diyordun
Mutluydun bazen hasretinden hüzne boðuluyordun
Ama bir kurtarýcý gibi sesi kulaklarýna deðdiðin de
Kendine geliyordun
Yürürken bazen ayaklarým yerden kesiliyor diyordun
Her þey yolunda gibiydi hiç bozulmayacak
Bu sevdanýn sonu mutluluk olacaktý buna bende inanmýþtým
O eski deli gitmiþ yerine baþka biri gelmiþti
Buna seviniyordum
Ýþte karþýma geçen biri ve mutlu
Bende mutsuz sýfatlarý görmekten býkmýþtým
Ama seni öyle görmek beni de mutlu ediyordu
Kýrýk dökük yanýmla
Sonra ne oldu bilmiyorum ama mutluluðun yavaþ, yavaþ
Seni terk etmeye baþladý
Kah sevinçle karþýma geldin
Kah hüzünle bir anlam mana vermedim senin bu hallerine
Ama senin git, gellerin ve senin yaþadýklarýn
Haybeden þeyler dildi
Seni tanýyordum çünkü sen kolay, kolay yýkýlan
Kolay, kolay pes eden olmadýn hiç
Konuþmalarýn kesilmiþ
Artýk sessizliðe boðuluyordun
Bazen dilinden düþmeyen kelimeler oluyordu
Hatta bir þarký vardý dilinde
Yar gelecek yar gelecek diye
Ondan sonra iþte bu, evlenmeye doðru gidiyorum
Artýk dört duvar arasýndan kurtlucam
Duvarlarla konuþmayý kesecem diyordun
Beni anlayan beni anlamak için çabalayan
Bir nefes bir can hayatýný onun uðruna feda edecek kadar
Yüreðini ortaya koydun
Þarkýn dilinde kaldý ne yar geldi
Nede senin duvarlarla konuþman biti
Yine tek kiþilik hücren ve sen
Duvarda kýrýk dökük ben kaldým
Korkumdan soramadým sana ne oldu
Neden biti þarkýn dilinden döküldü diye
Sonra bu sefer tamam yar gelecek ben gidecem
Oda gelecek diye gittin gurbet ellere
Yine baþladýn mýrýldanmaya
Heyecanýný ayak seslerinden anlýyordum aslýnda
Telaþýný her þeyin dört dörtlük olmasýný diliyordun
Gülüþün bakýþlarýn hatta bana bakýþýn dahi deðiþti
Ama olan oldu ve yine sen hüsranla kala kaldýn tek baþýna
Artýk þarkýlardan nefret etmeye baþladýn
Huysuz çekilmez bir olmuþtun
Kýzýyordum senin bu haline ama
Anlatamýyordum sana
Çünkü senin yüreðini ben biliyorum çünkü seni ben tanýyorum
Sonra sanki ipler koptu o kayboldu sen köþene çekildin
Biliyorum senin aklýn fikrin zikrin oydu
Aklýndan yüreðinden çýkmadý çýkmýyordun
Bir gün yeniden merhaba dediðini duydum
Sen caným diyordun o buyurun
Sen aþkým sevdam diyordun o buyurun
Sen ölürüm senin uðruna diyordun
O buyurun diyordu
Senin sýcaklýðýn sýcak nefesin
Aradaki buz daðýný eritemiyordu
Aðrýna gidiyordu zoruna gidiyordu sessiz kalýþý
Belki de sarf ettiðin kelimelerin yerine ulaþmadýðý için
Derin bir çukurdaydýn ve boðulmak üzereydin
Tek çýkýþ noktan vardý onunda adý çaylaktý
Onun o davranýþý seni yýkýyordu
Çünkü sen hep yürekten seslendin ona
Çünkü sen hep onu içerinde yaþattýn
Ama anlayamamýþ yada senin önüne set örüyordu
Oysa o senin hayatýnýn en derin anlamýydý
Oysa o senin hayatta nefes almana sebepti
Bir sýgara yaktýn ve baþýný iki elinin arasýna aldýn
Kafaný kaldýrdýðýnda
Gözlerindeki yaþlar beni çoktan ýslatmaya yetmiþti
Bir ara ödüm koptu o ne derinden haykýrýþtý
Býrak beni duvarlar titredi
Yeter artýk sevmeyeceðim
Artýk sevmeler sevilmeler tövbe
Tövbe ediyordun göz yaþlarýnýn arasýnda
Ama baþaramadýn yapamadýn tövbeni
Çünkü sen çaylaða ruhunu kaptýrmýþtýn çünkü
Sen o olmuþtun artýk
Kocaman adam oldun
Artýk sana çocuk kendine gel diyemezdim
Saçýn sakalýn aklarla doldu
Hüznün seni çoktan geçti
Kederin senin cüssenin iki katý kadar olmuþtu artýk
Sen bana da küstün hayata da küstün
Sen aslýnda aldýðýn nefese küstün
Hiç unutmam sana bir gün hayatým demiþti hani o kavgalý günlerin ardýndan
Bir kelimenin bir insaný bu kadar
Sevindirebileceðini senin o halinden anlamýþtým
Sen ne güzel bir yüreklisin
Sen hep vicdanýndan kaybettin
O vicdanýn var ya o vicdanýn
Þimdi halen çaylakla kavgalý sýn biliyorum
Farkýndayým her þeyin ama
Benim tanýdýðým deli sevdasýndan aþkýndan vaaz geçmez
Sen o kadar delisin ki canýndan vaaz geçersin ama çaylaktan vaaz geçmezsin

Ayna;
Sessizlik lütfen sessizlik
Yeter bu kadar, yeter anlatma ne olur
Ben kaç kere ölüp dirilmiþim yeni farkýna vardým
Býrak ayana kalsýn üstü
Anlatma artýk dokunma sineme
Belki bir gün
Hani ola ki bir gün yine sana gelirim
Kim bilir beklide sen anlatýnca beni çaylaða
Cüssemle sana bakýyor olmayacam
Beklide bir ruh bir hayalet olarak bakýyor ola cam
Belki de bu sefer ben seni görüyor olucam ama
Sen beni görmüyor olacaksýn
Kim bilir ayna…
Kim bilir
















Sosyal Medyada Paylaşın: