Bir yusuf vardı

Yusuf.un bir kuyusu vardý
saraya uzanan
Yusuf.un bir sarayý vardý
zindana uzanan

Gönül kuyusundan aþkla çýktý
saray kapýsýný aþkla çaldý
zindaný aþkla saray yaptý
hak onu mýsýra aziz kýldý

Bir yusuf vardý Yakup.tan olma
hasreti düðümle boynuna dolamýþ
nur yüzüyle görenleri hep yakmýþ
sabrý ile hakkýn rýzasýný almýþ

Yusuf.un bir kuyusu vardý aranan
içinde gönül saadetini taçlandýran
özendikçe güzelliði daha da artan
saklandýkça mücevher gibi parlayan

Bir yusuf vardý gönüllere sultan olan
gönüllerde adalet terazisi kuran
hiç durmadan hak aþký ile yanan
bir gül gibi yeþerdikçe solmayan

Bir yusuf vardý mýsýrda yaþayan
aslý Kenanlý olan bir yusuf
özü de sözü de bir olan bir yusuf
peygamber hýrkasý giymiþ bir yusuf

Yusuf.un kardeþleri gaflete düþmüþtü
gözleri kör olmuþtu kulaklarý saðýr
ama o þefkat ve merhamet doluydu
onu aziz kýlmýþtý teslimiyet zýrhý
Sosyal Medyada Paylaşın: