Nur nur yaðýyor þehre
Adý yaman þehrin gurbetçisi
Gözleri mýzrak gibi yükseliyor göðe
Bulutlara resim çizmek üzere
Sivri, sivriliðinden sivri asilliði
Kendinden emin adýmlarýyla
Yüreðimin köprülerinden geçiyor
Sevgi pirim!
Tek ilacýdýr kýrbaç sancýlarýnýn
Tan rengi gözlerine
Ormanlarý verir, dereleri olmayan
Vaftiz eder en günahkar uzuvlarýný
Arýnýrsýn da
Terazisi toz olur ki mantýk
Artýk mantýk deðildir
Ýstifsiz demir suratlarým var
Gül! Gül de polyanna suyu içeyim
Seni düþünmenin pýrlantasýdýr
Huzur damlalarýnda
Islanan kaðýt gemilerim
Limanýna al beni
Kist olmuþ dünyaya inat