Ýçerim kan aðlar, dýþtan gülsem ne
Çiy düþen güllere dönmüþse yüzüm
Gül dalýnda öten bülbül olsam ne
Aþkýn ateþinde gecem gündüzüm!
Kar yaðar daðlara, üþürken tenim
Bir de kâlbime bak, aþkýnla demim
Ak göðsün üstüne düþtü bedenim
Ateþinden geçmiþ, kül olmuþ özüm!
Elin o daðlardan kar topu atar
Daðlar koyaðýnda bir ceylan yatar
Baktýkça gözüne uyku mu tutar
Aþk ile tutuþan can ile özüm?!
Aþk beni yazýyor, çýkmýyor sesim
Sanki ruhum sende, dingin nefesim
Bir inip bir kalkan göðüs kafesim
Üstünde zülf-i yâr tel düzüm düzüm!
Bak bugün günlerden kül ile duman
Aþk bir ibadetse, günlerden Cuma’n
Aþkla piþti gönlüm, halim pek yaman
Arýnmýþ aþkýndan kül ile tuzum!
Ben bu aþký Yirmi yýldýr yaþarým
Elde olsa bin yýl daha yaþarým
Aklým nerelerde ona þaþarým
Âlemler içinde tam bir sonsuzum!
Hani bu dünyaya fani diyenler
Veren Allah alýr caný diyenler
Gönlünü bir aþka veren erenler
Aynanýn sýrrýnda söylenir sözüm!
Yok mu aþkýn ne kül ne de dumaný
Aç susuz yollara düþme zamaný
Giysem ayaðýma güllü yemeni
Sürünür yellerde kül ile tozum!
Ya Allah ya sabýr der iken derviþ
Aþk ile murada ancak erermiþ
Gün batarken ufka sancak gerermiþ
Kanýmýn renginde gülsün be kuzum!
Þu an bir ok çeksen iþlemez bana
Yalnýz þûan iþler derinden cana
Gözünün ferinden ben yana yana
Güneþe dönmüþüm, ben hep gündüzüm!
Ne gece ne gündüz uyku tutmuyor
Ateþ sarmalýnda hiç uyutmuyor
Gözbebeklerini hiç unutmuyor
Gönül bir pervane; gözünde gözüm!
Öyle dalmýþým ki hiç haberim yok
Güneþ doðmuþ batmýþ, yok kaderim yok
Düþmüþüm derdine, aþk kederim çok
Gül güneþe dönmüþ ben uykusuzum!
Haydi kalk þimdi sen, ýslanma vakti
Sularda çimdiysen, yaslanma vakti
Aþkla güzelliði kýskanma vakti
Deðmesin nazarlar, þen gül gül yüzlüm!
Aktaþ’ýn elinde telli baðlama
Ben aðladým diye sen de aðlama
Sevda Seli olup suda çaðlama
Çaðla çiçek açmýþ göze bak gözüm!
Kulaktan kulaða çýnlarken sözüm
Çaðlayý eline al ye be kuzum
Bil ki ben gözünün yaþýnda tuzum
Tek yaþýndý sebep, ben hep mutsuzum!
Þaban AKTAÞ
05.02.2016