Hey gidi geçen yýllar, akýp giden þu ömür
Hüzünlerim depreþti, kýrk yýl önceye vardýk
Tap taze fidanlardýk, saçýmýz sanki kömür
Bunca yýl kederleri, düþe, hayale sardýk.
Ne güzeldi o yýllar, gönle inerdi gözler
En büyük varlýk idi, gülümseyen o yüzler
Senetten de makbuldü, dosta verilen sözler
Yýllar geçti su gibi, hüznü kedere kardýk.
Þükür ile çoðaldý, ekmeðimiz aþýmýz
Eðilmedik namerde, göðe erdi baþýmýz
Yâr’e, yârene aktý, gözümüzden yaþýmýz
Dost baðýndan armaðan, hastaya gelen nardýk.
Çocukluktan bu güne, memleket þiarýmýz
Baþýmýzdan yüceydi, namusumuz ar’ýmýz
Sevgiyle yürümekti, dünyada ki kârýmýz
Hasretliðin narýna, gönle düþen bir korduk.
Mührümüz vurulmuþtu, asýr denen çaðlara
Çýkardýk kardeþ gibi, üzüm veren baðlara
Baþýmýz göklerdeydi, bakar iken daðlara
Dost baþýmýz üstünde, kadir bilmeze zorduk.
Mukadderattan bildik ayrýlýðýn yelini
Yakýp göklere attýk, kin, nefretin külünü
Zikrederken dillerde yar Emrah’ýn dilini
Sessiz sessiz inleyen, gönülde ahuzardýk.
Hayal meyal aklýmda, gençliðimin yýllarý
Sazlarda manalýydý, aþýklarýn dilleri
Unutur mu bu gönül, yare varan yollarý
Yaz gününde temmuzda, gönle yaðan bir kardýk.
En güzel anýlarla, yâd edilir her köþe
Sýlaya hasretlikten, meyledilir her düþe
Binlerce selam olsun, memleketim Erciþ’e
Sevene ömür boyu, bir yârendik, bir yardýk.
Ahmet MORAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.