Biliyorum..
Hayatýn karanlýk dehlizlerinden yazýyorum þimdi,
Kanayan yaralarým kurumayacak
Kabuk tutmayacak bir daha biliyorum.
Biliyorum...
O çok sevdiðim þafaklar sökmeyecek
Yýrtmayacak bir daha
Gecenin karanlýk çirkin yüzünü
Söylediklerimin söz,
Söylemediklerimin köz olup,
Yürek yaktýðýnýn bilinmediði kadar,
Biliyor, anlýyor, ama anlatamýyorum iþte...
Sensizliðin arefesinde,
Gecenin kocalmýþ
Gecenin en kýrýlgan, en futursuz zihninde
Yarým kalmýþ, bütün yarýmlýklarýn diðer yarýsý gibi
Ölümün kucaðýna uzanmak istiyorum...
Sevda taþýyacak kadar genç deðil artýk yüreðim
Üç’den beþ çýkarttýðým günler geride kaldý
Sevda uðrunda kavgalara uzanan,
Yollar yorgun, kollar durgun, yürekler ala bildiðine kýrýlgan bu gün...
Ýçimin gök yüzünde kanat çýrpan yusufcuklar
Çýrpýnarak can veriyor, dipsiz kuyularýmda...
Ýdris Telli
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.