Pejmürde bir hayatýn ara sýra yalpalayan ara sýra dik duran cana yakýn çocuklarýydýk...
Siyasetten fazla bir þey beklemesek de siyah saten’in bir kumaþ olduðunu hasbelkader öðrenmiþtik bir yerlerden ta o zaman...
Aðaçlarla kuþ cývýltýlarý ile dolu sokaklarýmýz alabildiðince parsellenmiþti kimden neyi kurtarmýþtýk ve bu yerlere niye kurtarýlmýþ bölge demiþtik aslýnda biz bize yutturulan zokayý yemiþtik...
En kutsalýmýz karpuz gibi ortadan yarýlmýþtý gördüðümüzse kan kýrmýzý perperiþen Türk Ailesi bir çocuðu solcu bir çocuðu saðcý diðer bir tanesi tarafsýz...
Ne aðzýmýzýn tadý tuzu kaldý ne göz pýnarlarýmýzda gözyaþý, fikirlerdi zindanda darbeli matkap bile olsa elinizde fiþini çektiniz mi durur yazmasak bunlarý belki de aðzýmýz dilimiz kurur...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Zeytinci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.