aðlamadan gülemez insan, dert, keder görmeyen, mutluluðu ne bilsin kabuslu geceler hiç olmazsa güneþli sabahý kim sevsin kýþ ortasýnda üþüyecek ki ellerin baharý bayram etsin gözlerin inlemeden düþmeden yataða bilemezsin muhtaçsýn Allah’a insan düþe, kalka olgunlaþýr bela musibetle insanlaþýr anlar ki þükür etmeli haline ve sýmsýký sarýlýr Rabbine...
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmet karahanlı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.