“Baþkalarý hep bölmeye çalýþtý, Sen ise beni senden çýkarmaya. Sen hep çarpmayý tercih ettin, Ben toplamaya çalýþtýkça.
Bir örnek vermek gerekirse matematikten, Bir daire gibiydik seninle, Merkezde sen, eþit uzaklýkta ben. Ne kadar istediysem de gitmeyi Bir türlü çýkamadým içinden.
Ne tanjant umurumdaydý ne sinüs Hatta ne kadar eðri varsa çýkardým hayatýmda Sen ister kabul et, ister etme Ayný düzlemde paralel olmayan iki doðru Bir gün muhakkak buluþur ayný noktada
Sosyal Medyada Paylaşın:
sezer özsoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.