Beni De Sor Kemancı
Erkek mi çaðlanmazmýþ keþke’m bana sorsaydýn
Yarem, kururken azmýþ keþke’m an’a sarsaydýn
Vay sevdim b/aðlanmazmýþ keþke’m cana karsaydýn
Yine akþam oluyor kalbim, þehrinden zulüm
Baki, gelip buluyor senin, behrinden ölüm
Hicaz’da düþtün akla sinem üzre kor bulur
Söyle gönlüm ne hakla sevmiþ onu dur olur
Gören göz, kalbi akla aþka dair sor, n’olur
Ben ki, nazenin gelip nizam, sunum kafile
Çakýrmýþ keyif bilip ondan konum nafile
Meþk’e hardýn öncesi þakýr, elim severdin
Y/aktýðýn gül goncasý aklý selim överdin
Þen baðrýmýn güncesi sendin delim, göverdin
Yükü taþýmaz sinem elliyi çoktan geçtim
Gönle bulunmaz tanem zehrini oktan seçtim
Öpüp de kýyamazken dalga saçýn telini
Makamdým, ayamazken bin bir kaçýn telini
Tutsaktým, doyamazken haydi, açýn telini
Uzaktan tutma, sesi mýzraba vur kemancý
Acem’den koyver, esi beni de sor kemancý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.