Ellerin ellerimde bakarken haþin haþin, Oysa ki veda bile etmeden ayrýldýk yâr. Gönlümde korlanýrken harlý yanan ateþin, Þimdi diyorlar bana kim bu geçen ihtiyar.
Ömrümün çeperini sararken bir bir aðlar, Yýllarýn acýsýný teselli etmez þarab. Ruhumun kuytusuna yaðdýðýnda kýraðlar, Hayalinle üþürken çekiyorum ýstýrab.
Yüreðine boþalan zehir dolu kederde, Bir gün hesap soracak saçýndaki aklarýn. Baþbaþa kaldýðýn o kýrýk dökük sedirde, Özleyecek dudaðýmý yorgun dudaklarýn.
Hece hece yazýlan þiirimin koynuna, Beni hatýrla diye býraktým naðmeleri. Aþkýn çilesi bana vebaliyse boynuna, Kendime mekân ettim gökler ile þu yeri.
Hatýralar içinde aðrýrken yorgun baþým, Sevdanýn sahnesinde kapanýyor son perde. Oysa ki bir zamanlar olmuþtun ya yoldaþým, Bu dünya senin olsun görüþürüz mahþerde.
coþkun mutlu
29.01.2016 Sosyal Medyada Paylaşın:
Coşkun Mutlu (Hüznünşairi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.