Duvarlar

Alýnlarýnda derin çizgiler var
Görüyorum ve korkuyorum
Bir endiþe bulutu geçiyor
Yalnýzlaþýyor insan gördükçe
Azýnlýklaþýyor insan sövdükçe
Gerçeðin resmini ortaya çýkarýyorum
Duvarlar bir bir haykýyor
Yalnýzlýðýn sömürülen bedeninde

Bir bir sokaða çýkýyorum
Bir bir deðil mi suskunlaþýyorum
Sonuçta yalnýz olduðumu hatýrlýyorum
Bir köþeye geçip iç geçiyorum
Duvarlarýmý özlüyorum
Yýkýlmaz sandýðým
Gözler diyor yüreðim gözlerim
Bir eziliþ görüyorum
Kahve çekirdeði ,misalim,


Duvarlarýn sarsýldýðýný hissediyorum
Deprem ! Hayýr deprem deðil
Matem! Hayýr matem deðil
Aþkýn hissesini istiyorum
Borsa birden çöküyor ;yetmiyor deðeri kalbim
Ve sürükleniyor kalbim vuslata doðru
Ve örseleniyor kalbim aþksýzlýða doðru
Duraksýyor ve çýkýyor karþýma
Bir bir terk edip durduðum duvardan sima
Ve aðlýyorum geçen saatlere duvarlarýn omzunda...

Sosyal Medyada Paylaşın: