Bir millete sine rüzgardan gelir Süleyman’ýn rüzgarýndan;kendinden gelir Bir millet unutursa kendini;ahtý þaþýrýr Unutur kendini,kendi cemiyetinde Þaþýlan geçmiþte kaybolur,kaybolur kendi cehenneminde
Aç açý anlamaz,tok toku yorar Ayný ibadette;farklý zenginlerde Çukur teknede olur;sokakta ahý kalýr Unutulur;nice baðýn üzümcüsünün ahýný Ýnsan;insan olmaya yakýn ;olmadan Olamayan;cehennemlere saklanan Bir tekne;ne kadar sýðýnýr Allah’sýz bir cennete Kaç teknede kalýr iman adedince Satýlmaya yüz tutmuþ insanlýk ceminde Bir tekne kaç kahýr tanýr Bunca cem olmuþ millette Kendine düþman ediliþi Þan sanýr Alýnan onca yetim ahýný
Sosyal Medyada Paylaşın:
Faruk Kır Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.