KÂĞIT MENDİL ÖMÜRLER
Yok mu ömür bahar diye bir mevsim,
Bir bozulmaz nikâhýn var ayazla…
Güz renginde eylül olmuþ her resim,
Bir buluþmaz sabahýn var beyazla…
Parsellemiþ beyler Dünya mülkünü,
Sefa almýþ vermiþ cefa yükünü,
Doðduðun gün giydin derdin kürkünü,
Can avutan dergâhýn var niyazla…
Sana doðan ýþýðýný çaldýlar,
Boðazýnda kaþýðýný aldýlar,
Ýtirazda uþaðýný saldýlar,
Yalnýz kaldýn çok ahýn var aymazla…
Balçýk ile giydirdiler gerçeði,
Kopardýlar nice gonca çiçeði,
Doðru tartmaz hilebazýn ölçeði,
Uçan giden bir þahýn var poyrazla…
Cantekin der; gönül döndü kandile,
Nice ömür dönmüþ kâðýt mendile,
Kararmýþ gün aydýnlan da gel dile,
Ahraz kaldýn günahýn var bu sazla…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.