VAR DEME
VAR DEME
Ruhunda yok ise âþkýn ateþi,
Yaþayan bedende caným var deme.
Batmýþsa dünyanda sevda güneþi,
Gir kara topraða, günüm var deme.
Gün geçer, ay geçer, tükenir nefes ,
Kanatlanýr canýn, boþ kalýr kafes,
Ecelle birlikte deðiþir adres,
Üç günlük dünyada ünüm var deme.
Ünün senin olsun, ne iþe yarar,
Ýnsanoðlu her dem sevgiyi arar,
Gönül muhabbetle bedeni sarar,
Üryansýn kardeþlik, donum var deme.
Don dediðin üç arþýn bez deðil mi?
Aþkla kanat çýrpmak bir haz deðil mi?
Hakk’ý sevmek her kula farz deðil mi?
Güzeli sevmeden dinim var deme.
Din, can-ý gönülden Hakk’a varmaktýr,
Leyla’yla kol kola sýrra ermektir,
Yörükoðlu’m bilir, affý ýrmaktýr,
Cehennem çukuru sonum var deme.
(Aþýk YÖRÜKOÐLU)
27/03/2015 ÝMAMOÐLU / ADANA
Sosyal Medyada Paylaşın:
TURGUT YÖRÜKOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.