BİR NEFES GURBET

Meleklerin yurdunu gül kokusu sarýnca,
‘‘Kün’’ emriyle topraktan var olmuþuz... vesselam.
Ol Âdem’den bu yana, Hak divana varýnca,
Gönül yanmýþ aþk ile, nâr olmuþuz ... vesselam..

Aðyar girmiþ araya, emeline ulaþmýþ,
Bir elmadan gurbetin tadý öze bulaþmýþ,
Firkâtin mihmandârý nice zorlu yol aþmýþ,
Gurbet ile gurbette yâr olmuþuz... vesselam.

Ezan sesi kulaða fýsýldarken sýlayý,
Hýçkýrýða boðuyor, üç günlük fasýlayý,
Sýrtýnda ölüm yükü, sinesinde can payý,
Seccadeler ýslatýp zâr olmuþuz... vesselam.

Adem’i âdem yapan haya, edep, ar, iman,
Cürmünde gözyaþý var, ruhunda umut umman,
Aþkýn pervanesiyiz, derdimiz derde derman,
Âlemi aydýnlatan nur olmuþuz... vesselam.

Kalbe hicran yazýlmýþ, bezm-i elest burcunda,
Koç yiðitler can çeker gurbetin avucunda,
Her ayrýlýk kýyamet, vaktin parmak ucunda,
Ýsrafil’in elinde sur olmuþuz ... vesselam.

Kimi ulu bir aðaç, dost köyünün yolunda,
Vuslat çiçeði kokar hem saðýnda, solunda,
Leyla’da Mevla görür, marifet var kulunda,
Ýlim- irfan baðýnda bar olmuþuz... vesselam.

Bu mukaddes bahçeye destur alýp girince,
Baþ döndüren gülleri, üçer beþer derince,
Kudreti sonsuz Hakk’ýn esrarýna erince,
Muhabbet Mansur’una dâr olmuþuz... vesselam.

Geldik, gördük dünyayý, ömür sürdük beyhude,
Kimi hýzlý yaþadý kimi gayet asude,
Gençliðine güvenen nice canlar fersude,
Sýrât-ý müstakîmde ar olmuþuz... vesselam.

Ehl-i dünya olanýn nihayeti âfetmiþ,
Kalbe Hakk’ý koyanýn her nefesi gurbetmiþ,
Þeb-i âruz deminde ölüm güzel halvetmiþ,
Ulu berzah yolunda sýr olmuþuz... vesselam.

................................................ Turgut Yörükoðlu


Sosyal Medyada Paylaşın: