Yalan deðil birader; kayýþ koptu sonunda. Köyde terör estirdim; inanmazsan gel de gör. Baþta Muhtar, kimsenin býrakmadým yanýnda. Kalaylayýp susturdum; inanmazsan gel de gör.
Sansar Raco vardý ya, tam Allah’ýn belasý. Bu ikindi camiden veriliyor salasý. Çukurda kemiðini köpekler yalayasý. Ýbret için astýrdým; inanmazsan gel de gör.
Dümbüklerin Mirimo, sýpasýný yollardý, Sýpa cam indirirken erketeden kollardý, Nanik yapar, elini edepsizce sallardý. Kolu kökten kestirdim; inanmazsan gel de gör.
“Yakýþýklýyým.” diye hava atardý Þazi. Her kýzda kalp aðrýsý, her dulda tatlý mazi… Kaydýna þöyle geçti: “Aþk yolunda Niyazi.” Yataðýnda kýstýrdým; inanmazsan gel de gör.
Haramzade Miþon’a yaðlý zift sývazladým, Mum ettim hergeleyi, konservelik tuzladým, Terk edinceye kadar hanýmýný gazladým, Dünya, ahret küstürdüm; inanmazsan gel de gör.
Pantuflacý Cimi’ye giydirdim fýrfýr etek, Sað gözünü çýkardým, soluna soktum mertek, Bacaklarýndan asýp, parmaklarýný tek tek Mengenede kastýrdým; inanmazsan gel de gör.
“Dedikodu sultaný Dudu Kadýn ne oldu?” Dersen, sonunda benden müstahakkýný buldu. Kýrk parçaya doðradým; elimde dili kaldý. Ondan turþu bastýrdým; inanmazsan gel de gör.
Ortanýn oynak Gül’ü hem pilliydi hem kurma. Zembereðini kýrdým; teþhis kondu: “kudurma”. Bir hafta yoðun bakým; ne mola var ne durma! Ýþkembeden kusturdum; inanmazsan gel de gör.
Yedisinden yetmiþe… Aðlattým anasýný, Kuruttum tarlasýný, daðýttým danasýný, Alayýnýn boynuna taktým kadanasýný. Kýrbacýmla pusturdum; inanmazsan gel de gör.
Mücella Pakdemir
... SABIKALI ÞAÝR Sosyal Medyada Paylaşın:
Mücella Pakdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.