Dinle sevdiðim, Ben seni, Yanlýzlýðýn fizanýna sürgün yemiþken sevdim. Esiri olduðum umutsuzluðun Pençesinde kývranýrken bedenim, Umuda uzanan el oldun. Sevdim Çaresizliðime çare olmaný Söyle Sen dünyama ýþýk olmuþken Ýster miyim karanlýklarda boðulmayý. Sen Soðuk taþ duvarlarýn Gölgesi gölge olmuþken yüreðime, Kör bir gecede doðan güneþ oldun dünyama. Þiirlerim, Hicran parmaklýklarýndan haykýrýrken hayata, Sen, Bestelenmiþ mýsra gibi Açtýn zindanýmýn kilitlerini. Belki Aþamayacaðým yüksek surlarý Sen yine de yüksel Yaðmurlu günlerde Gözyaþým yere düþerken Ýkinci bir damla düþüyor yaný baþýna. Biliyorum, Yukarýda bir yerde Bir yol var seni bana getirecek. Sen doð, yüksel En sýcak haline bürün. Kurut hüzün damlalarýnýn Nemlendirdiði harcý. Göreceksin Saçlarýn kadar ince olsa da hayatýn çatlaklarý Bir hüzme olup bana görüneceksin. Bilmezsin Gözüm yüzünü ister, Gönlüm izini ister Sen doð ve yüksel Hayatýn boþluðundan bana yüzünü göster. Yüzün yüzüme deðsin, Yüzün yüzüme deðsin Hüzün boynunu eðsin. Sen vazgeçme yanmaktan, Aþkýmý büyüt Bulutlara güvenme Gel Sessizce kulaðýna söyleyeyim Hasret duymasýn Sönme.
Seyit Osman Akyüz
Sosyal Medyada Paylaşın:
AKYÜZüm Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.