güllerin açtýðý mevsimde aðarmadan daha tanyeri çimlerin üstünde çiy taneleri çiy taneleri tomurcuklarýn misafiri
henüz derya hasýr gibi, uykuda kurbaðalar susmadan daha bir su kuþunun dalmasýndan bir dalgacýk uzaklardan kýyýya uzanmakta dalgacýk haleleri sýmsýký sarmakta kýyý þeridini
güneþin yakmadýðý soluk daðlardan, ovalara kayarken sallanýr, açmaya üþenmeyen tomurcuk cemre düþmemiþ gibi, toprak yeni güne baþlarken doldurur insanýn içini tutkulu yaþama sevinci
kaplar tabiatý sabahýn çoskusu böcekler istilacý bir ordu meyveye dönüþtürmek için her tomurcuðu toprak cana dönüþtürür tohumu güneþ ýsýtýverir evreni tomurcuk açýverir gözlerini
günaydýn gün, günaydýn doða gün baþlýyor erdik sabaha, baharda güzel bir gün baþlýyor davranýn balarýsý gözünaydýn doldurur içimi yaþama sevinci
gözüm-aydýn. gözümüz aydýn!!
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.