Gecenin Öteki yüzü
Ben!
Gittiðin
Gün tanýþtým
Gecenin öteki yüzüyle.
Gidiþinin ardýndan
Neler öðrenmiyor ki insan!
Bizi hep
Gecenin rengi
Mavi diye kandýrmýþlar
Umuda yelken açtýðýmda öðrendim.
Bir yüzü mavi gözükse de!
Diðer yüzü
Hep siyahmýþ
Günahlarý örttüðünü
Siyah olduðunda öðrendim.
Gün geceye yüzünü döndüðünde
Ne aklýma geliyor
Sensiz gecen mevsimler
Ne de sitemim oluyor
Soðuk kýþ gecelerine
Farkýnda olmadan
Ben beþinci mevsim
Hazanda kalmýþým dün gibi
Yokluðuna üþüyüp
Sensizliðime beyaz gelinlik giydirip
Aþk kesiði
Dudaklarýndan öptüðümde öðrendim.
Yadýrgamýyorum artýk
Yadýrgayamýyorum inan!
Söylediðin kadar zor deðilmiþ
O kadar alýþtým ki?
Býraktýklarýnla yaþamaya.
......Kabullenmeyi
Kabullenirken !
Aynada ki yüzüm gibi
Korkularýmla yüzleþmeyi de
Öðrendim
Öðrendim de?
Bir tek!
Þimdiki zamaný gösterir
Gidiþini unutturur diye
Ne takvim yapraklarýný yýrtabiliyorum
Ne de o çok sevdiðin
Duvar saatini kurabiliyorum.
Gerçi
Firari aklýmdan çýktýðý da yok ki?
Ocak’tan önce gelen ay
Çarþamba’dan sonra gelen gün
Gecenin ilk saatleriydi
Vedasýz gidiþinin ardýndan
Sessizliðe bürünen bu ev
Ve!
Kapý önünde ki
Akþamsefalarý
Köþe baþýndaki iðde aðacý
Eskisi gibi kokmuyor artýk
Gerçi komþular kokuyor diyorlar ama?
Bir inanabilsem keþke.
Sen!
Ýster ihtiyarlýk de
Ya da tutkularýnýn esiri olmuþ
Yarý deli
Âþýk de!
Ne söylersen söyle
Deðiþtiremezsin
Sabah ayazýnda yüzümüze vuran
Meltem rüzgârlarý gibi gerçek.
Gecenin karanlýk yüzünde!
Ýki yastýklý
bir yatakta
Günahkâr bedenlerin
Ne suçlusu
Ne de þahidi oluyor.
Dört suskun duvarýn
Bir de!
Konuþamayan
Bir çift
Siyah gözün
Gözlerimde ki! Görüntüsünü
Tutsak edebilseydim keþke.
O zaman
Ýþte o zaman
yüreðimde ki sevdanýn
Nerede baþlayýp
Nerede bittiðini görürdün
Vurgun yemiþ sol yanýmda.
Her defasýnda
Yalnýzlýðýma ortak aradým
Ararken dost edindim
Kimlerle yarenlik etmedim ki!
Hepsini birer ikiþer
misafir ettim
Gün gecenin koynuna girmeye baþladýðýnda.
Ne yalan söyleyeyim
Aklýma gelmezdi
Günahlarýn gizlendiði
Geceye mahkûm olacaðýma.
Unutmanýn
Unutulmanýn
Unutulmuþluðun
Ne demek olduðunu
Sokaklarda tek baþýna ýslanmanýn
Pazar sabahlarýnýn
Sessizliðe büründüðünü
Sen nereden bileceksin ki!
Sahi sizin oralarda
Pazar sabahlarý nasýl oluyor?
Simitçi geçiyor mu kapýdan
Çocuklar Sokak aralarýnda
Çelik çomak oynuyor mu?
Sizin oralarýný bilmem ama!
......Seninle birlikte
Buralarda da
Gittiðin gün baþladý
Göçler
Benim gibi sende
Bekleme artýk
Ne göçmen kuþlar dönecek
Ne de çatý arasýna yuva yapan
Sýðýrcýklar..
Ben!
Gittiðin
Gün tanýþmýþtým
Gecenin öteki yüzüyle.
Ya sen!...
Sosyal Medyada Paylaşın:
mesut turgay kılıçoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.