Esin

Ýlk defa bu gün
yaðmurla tanýþtý toprak birde kurak tenim

gözlerimin kara kýþ olduðuna bakmayýn
yakýnda yalancý bahar gelir
belki çiçek açar erik aðaçlarý kaldýrýmlara

sanki bir ömür yaþanmamýþ
hiç günah iþlenmemiþ gibi

kaçýþan insanlar sokaklarda
kediler,köpekler, meydanlarda ýslanýyor

aðaçlar
çiçekler
sýrýlsýklam

aþk kokusunda
toprak kokuyor kaçamak aþýklarýn
titreyen bedenlerinde

meydandaki bozuk saat kulesi
kýyýsýnda ki yorgun deniz
üstünde þaþkýn martýlar ýslanýyor

Karþýyakaya kalkan geminin güvertesinden
bir çocuk simit atýyor martýlara
karný aç
üstelik üþümüþ de elleri
herkes ona bakýyor
onlar da ýslanýyor ayakkabýlarý da

gök gürlüyor
bardaktan boþalýrcasýna yaðmur yaðýyor
bu kentin kirletilmiþ sokaklarýna,kaldýrýmlarýna
mazgallardan ayyaþ günahlar fýþkýrýyor

her þeye inat
herkese inat
bir mendilci kýz ýslanýyor köþe baþýnda
bir de ayyaþ günahlar
.
.
.
Siz hiç yaðmurla öpüþtünüz mü gözlerinizi kapattýðýnýzda...

Sosyal Medyada Paylaşın: