Düşüncemin Parkı

"Düþüncemin Parký"

-Giriþ merdivenden çýkýnca hemen solda-

Girdik kapýdan
Beni sahiplenmiþ gibi yürüyor kalbim
Ellerimi sanki ona çivilemiþler
Bir tahterevallinin önünde bekliyoruz
Onun gözlerinde Battal Gazi, Timuçin
Bende bir yavru kedi bakýþý
Korkudan titriyor parmaklarým
Nefesimde girdaplar
Gözlerimde kan

Oturduk tahterevalliye
Göðe yükseldi kemiklerim
Suya atýlan pamuk gibi
Büzülüyor hücrelerim, hissediyorum
Hücrelerim kaçýyor komþu karanlýklara
Sahi alnýma kim bu kadar yaðmur yaðdýrdý
Kim aðladý alnýma bu kadar
Alným! Alným neden þerit þerit
Düþüncelerimi kim ezdi!

Aa bak tüm ölümler orada
Ne çok daðýlmýþlar her yere
Ben bunlarý böyle daðýnýk düþünmedim
Ya da o kadar oldu ki
Kim bilir öyle zannettim -neyse-
Ellerinde kiminin çocuðundan kalma
Kiminin baba hatýrasý
Gözyaþý bir kaç damla
Kiminin bir gülümseme
Mesela
Zarafet þiiri gibi bir endam ile- kanmayýnýz-
Bekliyor bir köþede
Serseri geçmiþim

Kalbim onu görünce sarsýlýyor
Çatlýyor damarlarý
Enfarktüs oluyor en hassas yerinden
Kýrýldýklarýný kuþ gagalarýndan çýkarýp
Aðaçlara fýrlatýyor
Ellerinde iz
Damarlarý sýzlýyor

Çýkalým buradan kalbim
Sinirlerim tepeme çýktý onu görünce benim de
-en büyük düþmaným o kalp aslýnda ama o kýyamadýklarýmdan-
Çýkýþa yürüyoruz
Bu kez elini ben tutuyorum
Bu kez benim Battal Gazi
Benim Timuçin

-Çýkýþ ilerde bayým
Bir daha gelmeyiniz-

Çýktýk
O devam ediyor iþine
Ben yine duvarlara bakýyorum

Sosyal Medyada Paylaşın: