Uzun zaman evvel terkettim içten kahkalar atmayý.... Agýtlarýmý kendi içime sarkýttýðýmdan beri Her salýverdiðimde, çehreme bodur kalýyor gülümseyiþlerim...
Ýþte bu yüzden Bir yaným hep eksiktir benim......
Yangýndan arta kalmýþ bir coðrafyaya gömdüm çocukluðumu.... Sislerin arasýnda yitirdim doðru diye bildiðim tüm eģrilerimi.... Ben kör bir ebeydim, sobelendikçe ateþlere salýverildim...
Ýþte bu yüzden, Bir yaným hep kavruktur benim.....
Kimseler bilmesin diye çok geceler kundaklayýp baðrýma bastým yalnýzlýðýmý... Ki ben ne zaman bir ele dokunsam, ihanetten döllenmiþ gayrý mesru cümlelerdi istemeden yataklýk ettiðim...
Ýste bu yüzden... Bir yaným hep hoyrattýr benim....
Ve þimdilerde, Söylenmemiþ bir türkü kadar yarým.... Baktýðým her yere ateþler salacak kadar ö f k e l i y i m....
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yadigar Yeliz Yaman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.