Sabahýn erken saatleri Ve daha çið düþüyor bizim sokaklara Güneþ yavaþ yavaþ doðuyor Taþ binalarýn ardýndan ama; Aklýmda yine sen varsýn. Güneþin camlardan yansýyan yüzü ve sen, Tüm göz alýcýlýðýyla gözümde. Sabahýn soðuðunu yiyen vücudum Senin aþkýnýn ateþiyle ýsýnýyor.
Buralar hala sisli. Aynen býraktýðýn gibi... Þimdi sokaklarda misket oynayan, Seksek oynayan çocuklar yok; Uyku dolu gözler ve þikayetçi bakýþlarla Ýþine yürüyen insanlar da yok bugün. Anlayacaðýn sokaklar bomboþ. Tüm yalnýzlýðým seninle son bulsa da Ben hiç yalnýz kalmadým sevgilim. Sen beni býraksan da Güneþ hergün yine doðuyor. Ben hiç karanlýða yenik düþmedim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
yalnızlıkşairi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.