Senden uzakta geçen günler; günlerim demiyorum dikkat edersen
sen olmadýðýnda günler bana ait deðilmiþ gibiydi o günlerde; aðaçlar uzak sisli bir fotoðraf,
kuþlar sensizliði acýklý bir þarkýnýn sözlerinde tekrar tekrar baðýran zalimlerdi.
Yeþil...dünyanýn ve aþkýn rengi, canlýlýðýndý; bedeninde damarlarýnda akan özsu...
o günlerde yeþile sensiz bakmadým hiç; sensizken kör, saðýr ve dilsizdim.
Arabesk þarkýlarla dalga geçip gizli gizli dinleyen liseli geri dönmüþtü. Sonra ne oldu?
Sensizliði, sensiz kala kala öyle derin öðrendim ki: bugün hiçbir sensizlik yabancý gelmez bana.
Hep iþlerin olurdu, önemli, büyük, kocaman, devasa iþler: ya da törenlerin olurdu, ayinlerin,
oyunlarýn, solo ve koro halindeki ritüellerin...
hiçbirinde benim yerim senin yanýn diyemedim.
Zulüm içinde büyüttüðün bir canavar.
Belleðine yerleþen gelmiþ geçmiþ en zorlu düþmanýn acý çekmekse eðer, berrak bir savaþýn var
yýldýz tozlarýyla biçimlenen bedenini kuþan.
Aþk tek taraflýdýr hep, tek baþýna olman gereken bir yolun çekim gücü.
Nasýl ki Ulis savaþtý denizlerde; yitirdi her þeyini aþký için, yine de dokuz sene sonra ulaþtý
sevdiðine, evine.
Kral olmak ya da kraliçe, kendi evreninde..
sana deðil kendime uzaktým aslýnda; kendimle aramda daðlar vardý fersah fersah..
en zorlu yolculuktu bu, adýna aþk koyduðum acýlý bir yolculuk...
Tanrýnýn buluþuydu aþk; beni ve seni insan etmek için yarattýðý kadim buluþ.
Bir planý var aþkýn; sert kayanýn içindeki seni ve beni bulup çýkarmak.
Spatula ve keski acýlarýyla geçen onca sene, katlanmak bir erdem, bir utku sonunda...
aþk sensizlikle attý ilk adýmýný; son adýmým bensizlikti;
ve sende buldum ben’i...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.