Ömrünün Horoz şekeri..

Tahtadan yapýlmýþ sessiz evden
Yürek sesi duyulurdu akþam saatleri..
Canlanýrdý metruk görüntülü ev...
Yedikule zindanlarýnda day day
dediði dayýsýndan aldýklarý haber
kadar deðerliydi..

Ömrünün horoz þekeri...

Akþam sularýnda..Siyah kolluðunu sýyýrýp..
Ocaðýna ekmek götüren Kütüphaneci babasýný

Camda Gördüðü an yeknesak hayatlarýnda

Mutlu olurdu gözü..

Kapý vurulmadan daha hýzlý çarpardý
Tahta evin yüreði..

Babanýn canýna deðen sýcak tas çorbasýný yapan Refikasý

Horoz þekerini kapan Ömrünün
Iþýldayan gözleriyle biterdi yorgunluðu...

Akþamýn maviye gömülmüþ esneyen sokaklarý
Uykuya dalmak için geceyi beklerken

Siyah örtüsünü örten akþamlarda
Patiskadan perdeleri çekilirdi evlerin

Ýdare lambalarý baygýn aydýnlatýrken odalarýný

Kara kuru yakýtlarýn kýrmýzý harlý ateþi..
Pür aydýnlatýyordu sobanýn haznesini...

Sokaða yansýyan þinanayýn kör ýþýðýndan
az da olsa nasibini alýyordu

Karanlýða gömülmüþ ýþýksýz sokaklarý..



Sosyal Medyada Paylaşın: