İstanbul..

Yaþadýðýmýz o günleri aratan
Solistler geçiyordu mekandan
Kendine yabancý þehrin gözlerine nazýr
Yýldýrým Gürses söylüyordu radyodan

Som altýndan taç olsan
Al ipekten þal olsan
peteklerden bal olsan

Affetmem asla sizi...
Der gibiydi...

Ýstanbul

Sevenlerine...

Aldý götürdü bizi eski günlere...

Telvesi þekil almýþ fincanlar

Hale Jale
Yakýn civar öte mahalle

Uçurduk zamaný acý tatlý hasbihâl içinde

Saat Akþamýn beþi
Dýþarýda yaðmur
Yollarda anarþi
Ürkek emoji simalar
Küplere binmiþ klaksonlar

Çok insan çok ses çok araba..

Yine o tatlý tuzlu mülteci kýz...orada
Neþeli çöp adamlar çizmek ister gibi
Camekana dokundu ýslak elleri.....
Baþkaydý onda yaðmurun adý ....
Kekre gibiydi buruktu tadý

Eski günlerde yoktu böyle karmaþa
Su kattýlar memleketin aþýna

Doldu Ýstanbul dýþarlýklý
Taþýnmazlar yapýldý çok katlý
Ay yüzlü çekirdek zamaný
Serin geçiyor yazlar þubat ayarlý

Eflatun vapur dumanlarýnýn
Serpilme ayýnda Ýnci gibi açardý oysa
tomurcuklarý....

Baharcý ruhlarý gülümseten
Sýcaðý özleten þarkýlarý

Nisan yaðmurlarýyla ýslanan
Tramvay camlarý...
Beyoðlunun sýra dýþý insanlarý..
Ihlamur kokulu Maçkasýnda
Vadiye uzanýrdý sefalý parký

Halici, Eyüp Sultaný, Emirganý
denizin köpüðüne bulanmýþ martýlarýn
Ýstanbul kokan
Katransýz kanatlarý
Avrupa-Anadolu yakalarý
Ada vapurundan inerdi
Behiye insanlarý...

Tebessüm taþýrdý huzurlu yüz hatlarý...


Sosyal Medyada Paylaşın: