Bir gün seni, Gelinlik fotoðrafýn ile göreceðim diye, Ödüm kopuyor. Buz kesiyor vücudum, Soðuk soðuk terliyorum, Sanýrsýn ki ölüyorum.
Sana haber bile vermeden, Her gün fotoðraflarýný izlerim, Rahatsýz ettiysem özür dilerim. Ama, Sanki sen hiç deðiþmiyorsun, Ben yaþlanýyorum, Sen ise hep ayný kalýyorsun.
Biliyor musun? ben her sabah, Senin bana hediye ettiðin o saati, Öpüyorum ve güne öyle baþlýyorum, Koluma takmýyorum çünkü pili bitti, Pilini deðiþtirmiyorum da, Sihri bozulacak diye korkuyorum.
Biliyorum bir gün gideceksin, Ben de arkandan bakýp aðlayacaðým. Ama sana yemin ederim, Ben hep senin mutlu olmaný, Tüm kalbim ile dileyeceðim.
Vagif Seyyah Hüseynov
Sosyal Medyada Paylaşın:
Vagif Seyyah Hüseynov Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.