Zamanýn yüzüne Bir yanda ses diðer yanda yürek Çýðlýkla parçalanýyor uykularda Belki kurþun acýya iþlemez Ölüm acýyý cellat seçmiþtir Zincir tutsaklýðýnda dýr sabýr Bu þuna deðil ölürcesine direnmek Zulme adaletsizliðe karþý olduðumuz günde beri Daðlar ovalar yýldýzlar sular tanýk dýr bize
Onur yaþamayý zulümsüz sever Onurun çýrpýndýðý göðüslerde Kimse duymuyor kimse görmüyor Kana bulanan ýrmaklar kuruyor Barut kokan çiçekler soluyor Toprak yerinde çatlýyor
Gökyüzü býçak býçak þimþeklenir Bulutlarýn baðrýna basar Akbabalarýn pençesindedir zaman Suskun ve umutsuz sanki yarýnlar
Yoksulluktan acýdan geçiyor tüm yollar Sabýr çatlýyor pembe yürükten Aðýtlarla aðýrlaþýyor yüreðimiz Karanlýkta bir ateþ böceðidir ýþýltý Ýçimde dolaþýyor denizlerin sonsuz maviliði Dere dere ýrmak ýrmak nehir nehir Çizsem mi zamanýn yüzüne
Yusuf korkmaz ( kizilkale)
23.01.2016 Tekirdað
Sosyal Medyada Paylaşın:
kızılkale/2 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.