Beþiklerde ninnisiz büyüdü Kelimelerde kayboldu Beklide Verilmemiþ sözlerde Ýsmi her dilde farklýydý Birçok bedeni esir eden bedensiz
Kimi mor salkýmlý sokaklarda Kimi de selvi aðaçlarýnýn altýnda Etti yemini Bakarken sevdiðinin gözlerine Günü geldiðinde kör bakacaðýný bilmeden
Bir papatyaydý Güneþle þýmaran Her yeri sarý beyaza çeviren Ayazlarda kalacaðýný Bir sevgiliye taç olacaðýný Fallara kurban gideceðini Hiç bilmeden
Ýlk evre tamamlandýðýnda Aðýr aksak bir kaný olurdu Gelmelerden uzak Hep gitmeleri düþleyen Bir taraf ihanetle olurken dost Diðeri hüzne açardý yüreðini Ýlk kez tanýþýrdý Gözünden akan ýlýk damlalar ile
Ýlkbaharý yazý býrakmýþtý ardýnda Sararan yapraklar Çýplak kalan dallar Ýçine batýyordu acýmasýzca Hiç bilmediði bir duygu daha Acý Parmaðýný kestiðinde acýdýðýndan çok farklý
Henüz hayatýn solmasýna alýþmadan Beyaz bir örtü örtüverdi hayallerini Gelini andýran tertemiz ve saf Bir mutluluk kýrýntýsý kýpýrdadý içinde
Yavaþ yavaþ yandýðýný hissediyordu Etrafýnda bir kor parçasý yokken Anladý ki O masum saf temiz beyaz Ýçten içe yakýyordu ayazý ile Bir hüsran bulutu üzerinde Ve Ardýna atýlan son bir bakýþ Beyaz örtünün altýnda Ebedi uykuya dalmadan ….
Sosyal Medyada Paylaşın:
NURCAN CANDAR UYGUR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.