Sen, gülüþünü sevdiðim kadýn Ansýzýn bizi düþündüðün zamanlarýný izliyorum Öyle içtenlikle dalýyorsun ki sessizliðe Düþüncelerine o an ben geldim dememek için zor tutuyorum kendimi Bu denli yakýnlýk nasýl uzak olabilir ki Geç kalmanýn, Vede geç farketmenin bedeli olmamalý izlemek Gidiþine bakmak kadar aðýr bir yaþamak yok Eksik olmak ve de sensiz olmakla eþ deðer birþey bu Her gün ayný hayali paylaþýp Aþklar ile uðurlamak Aþklar duyup da kavuþamamak sana Ve de yüreðimin sol tarafýnýn dolu Yataðýmýn sol tarafýnýn boþ olmasýna uyanmak kadar derin bir boþluk hiç olmamýþtý hayatýmda Hissettiðim günden beri geliþine dair umutlar biriktiriyorum içimde Geç kalma yüreðimin yangýný Biz olmaya sen kaldý hayatýmýz da Biz olmaya sen kaldýk... Sosyal Medyada Paylaşın:
İmdat DEMİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.