Mutlu anlar vardýr bazan
göz göze gelmek
karþýlaþmak dað yolunda
adým atmak yan yana,
indirmek yükünde olaný
yere diz çöküp oturmak
çimenlikte sofra kurup
dað rüzgarlarýyla paylaþmak
ne var ise can cana...
Mutlu rastlantýlar vardýr
o an elinde kamera
rüzgârla geçen bulutta
bir kýz çýkar karþýna
deklanþöre bastýn bastýn
basamadýn
kaybolur manzara;
güzelim beni dinle
bazen böyle kýsa da olsa
göz göze; bir an seninle!
Mutsuz anlar vardýr
o an gün batar
suya düþen hâyâller gibi
her biri ayrý güzel
resimler geçer gözlerinden
kendi kendine deðiþen
gökyüzünde
el deðmeyen tuvaller gibi...
Mutsuz zamanlar vardýr
neden eðer baþýný insan
kaçýrýr gözünü gözden,
bakýnca yere
ruhunda fýrtýnalar kopar
savrulur dal yaprak
gözümdeki tuzla gelir hazan
býrakýrým kalemi yere
gözlerindir o an
ruhunu ruhuma yazan...
Þaban AKTAÞ
26.01.2016