GÖKYÜZÜNÜN ELLERİNE KONMUŞSUN
Bir gün sen de gideceksin biliyorum...
Gözlerimde küçük bir bulut gibi kalacaksýn
Kýrýk bir dal gibi yaðmurum olacaksýn umutlarýma
Omuzlarýnda ötüþleri duyulacak özlem kuþlarýnýn
Yüzümüze düþmüþ ay tanesinde þarkýlar esecek
Ve adýnýn arasýnda ne güzel de duracak sarý güller
O zaman unutur muyum seni,
Söyle unutur muyum?..
Bir gün sen de gideceksin biliyorum...
Sonbaharlara ilk rüzgâr gibi geleceksin
Kuþlar gibi konacaksýn gökyüzünün ellerine
Hatýrladýkça seni, þiirler yazýlacak ýslanan baharlara
Koy dudaklarýmdan bir gülümseme esecektir gözlerine
Öðrettiklerin ve arkadaþlýðýn kalacak yüreðimde
Çok uzak denizlerden süzülecek bu ayrýlýða sevgiler...
Bir gün sen de gideceksin biliyorum...
Mektuplar, hep yeni çiçekler açacak belki de
Uzak vadilerin üzerine dikenli bir güneþ batacak
Ama kalemlerden düþecek bir damla söz
Yýldýzlarý aydýnlatacak güne yeniden baþlamak gibi
Mutluluðu anlatacaðýz yine akþam nöbetlerinde
Ve adýn solmasýn diye söylenmeyecektir kimseye...
Bir gün sen de gideceksin biliyorum...
05.01.2000/SARAY
Saat:21:10:23
B.BÝRÝCÝK
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bülent Biricik (BBiricik) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.