K'alır Başıma Giderim

k’alýr baþýma giderim hiç olmazsa
öyle ýssýz adalar da aramam korkma!
ve illa yokluðuna teslim olacaðým diye bir þey de yok!
kalkýp adýnla, gidip kendimle...
ve seninle çatýþmaya mecalim de yok aslýnda
k’alýr baþýma giderim hiç olmazsa...

uykusuz geceler ki sen de tattým uyuduðumu da
u-yandýðýmda karabasanlar
dilini yutmuþ þair müsvettesi gözlerime çektim her sýzýný...
her sýkýþtýðýnda göðüs kafesimde kuþlar
sende aldým soluðu inan...
kabur-gam’a batan gülüþlerine baðladým her düðümü
sonra yürek - üstü bir aþka düþtüðümü
Söylemem, söyleyemem süründüðümü...
k’alýr baþýma giderim hiç olmazsa...

sesim yaðmuru olur düþ kýrýklarýmýn
uslu uslu yaðarým dað baþlarýna
hiç olmazsa bir aba-küs yalnýzlýðýyla
dökerim iç yaþlarýmý boncuk boncuk
onu da beceremezsem þayet, beni affet..
k’alýr baþýma giderim hiç olmazsa...

gittiðim her yerde yazarým
sana olmazsa seni...
bir salaþ avuntuya el olur belki yüreðim
yetinemezsem eðer eðreti bir gülüþe
beni affet...
merhamet etmesen de...
k’alýr baþýma giderim hiç olmazsa
yani hiç olmazsa bir þiir
bir ad, bir anlam bulur....


Sosyal Medyada Paylaşın: