Ýçim bozuk bir plak gibi tekrarlýyýp duruyor seni. Kapýlýr gönlüm umutsuzluða kaybettikçe seni. Ýsteklerim basit olmadý gönlüm hep görmeni istedi. Bende hiç uzatmayýp ölmeyi istedim.
Gönlüm vuruldu o eþsiz suvetinin güzelliðine. Ýçimdeki aþk ezgisiyle katlettim içimdeki gönül daðlarýný be. Bilincimi kaybettim bilinmez arzular gögünde . Islah ettim gönlümü her seferinde.
Evvela içimdeki seni bittirmem gerekir. Velhasýl her seferinde beni bittirmeye yelkenir. Lakin bilmez kimse gönlüm kime seslenir . Asýrlýk sevdadýr bu sükunete selam verir.
Uykusuzluk gibiydi seni sevmek. Meçhule uzanan bu yolda sensiz ölmemek. Ýstermiydi gönlüm seni kaybetmek. Þerayetle anlatýrdý tek arzusuydu seni kaybetmemek.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tevazu Feza Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.