GÖZLERİN...

Bakýþlarýn ceylan kirpiklerin ok,
Gönlümü imbikten süzdü gözlerin...

Bir hicraný aþkýn alevi sardý,
Beni yýllar yýlý üzdü gözlerin...

Sevdanýn çiçeði baharý gördü,
Gönülden sevgimi sezdi gözlerin...

Bu aþkýn vebali omuzlarýmda,
Bakýþlarla beni ezdi gözlerin...

Ben vefa baðýndan güller toplarken;
Hicran baðlarýnda gezdi gözlerin...

Yaðmurlar misali yaþlar dökerken,
Bir katre-i zehir sýzdý gözlerin...

Verilen gülücük geri dönmedi,
Ölümüme ferman yazdý gözlerin...

Ayrýlýk acýsý bin katre zehir,
Aðýtlarý döken sazdý gözlerin....

Üþüdüm ruhumla hicranlar içre;
Attý alevlere közdü gözlerin...

Mecalim kalmadý gidem sýlaya,
Beni ilmek ilmek çözdü gözlerin...

Hançer yaralarý iyi olurda;
Yarasý unulmaz sözdü gözlerin...

Düþmanýn attýðý gül yaralarda;
Mezarýmý her gün kazdý gözlerin...

Musa DOÐRUER (Teslimi )
23.05.2015..



Sosyal Medyada Paylaşın: