Gönlü mevsimleri yaþamaz yaþadýðý dört mevsim sonbahar Terk ettiði sevdiði aðlar gözlerinde yaþ nedir bilmez bahar Doðsa da güneþ üstüne hep üþür yaðar sanki üstüne dört mevsim kar Aþk ile sarmýþtý sevdiðini cihaný onunla doldurmuþtu her an
Sisler içinde bakýyor yarýna haykýrsa da sevdiðinin ismini boþ Durmaz yerinde sýðmaz cihana hasret ile yanar hali hal deðil hiç hoþ Bir ses duysa sevgili geldi sanýr gönlü der durma haydi uçarak koþ Aþk ile sarmýþtý sevdiðini cihaný onunla doldurmuþtu her an
Matemi yaþar matem açar ondan yýkýlýr matem yanýnda Her an sonbaharý yaþar dökülür yaprak gibi aþk gezmez artýk kanýnda Kime baksa gözleri sevgilisi ile yaþ ile dolar kimse çare bulamaz o anda Aþk ile sarmýþtý sevdiðini cihaný onunla doldurmuþtu her an
Gün doðar her gün yeniden yeni umutlara o hiç uyanmaz Gözleri yollarda fýldýr fýldýr döner haber bekler sevgilide hiçbir söze kanmaz Her sözü her kelimesi ateþten kor yakan sevgilim kelimesi sözü hiç usanmaz Aþk ile sarmýþtý sevdiðini cihaný onunla doldurmuþtu her an
Kul Mehmet’im söyleyecek söz yok terk edilen aþýða anlamaz sözlere karný tok Terk edilen aþýða nazlý sevgilisinden baþka derdine çare yok Her anýný yaþar onsuz hasret ile çoðu anlarýnda olur þok Aþk ile sarmýþtý sevdiðini cihaný onunla doldurmuþtu her an
Mehmet Aluç-Kul Mehmet-
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Aluc-Kul Mehmet- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.