Önüme nefret ile çýkaný döverim Ýnsan insan gibi ise insan gibi severim Ýnsanlara küsüp sanmayýn baþým alýr giderim Nar ateþinde yansam da sabýr ile beklerim O ateþi söndürmez isem bu dünya bana olur dar
Ah edeni görünce yüreðim sýkýlýr ahýna çare ararým Acý dertlerin içine bal reçel azda neþe katarým Kattýðým neþeyi pazarda bedavaya satarým Sanmayýn her gece herkes gibi döþeðimde yatarým O ateþi söndürmez isem bu dünya bana olur dar
Dilleri har sözler yakar görür üzülürüm O sözlerin karþýsýnda sanmayýn yeni gelin gibi süzülürüm Dilime güzel sözleri alýr yakan sözleri uçurumlara süpürürüm Bu gidiþat iyi olsun diye formül arar gece gündüz düþünürüm O ateþi söndürmez isem bu dünya bana olur dar
Kul Mehmet’im þükür et sen bu gününe Güzelliði al ser sen bu milletin önüne Güzelliði bilmeyenin sok sen o kör gözüne Hakký bilen millet ile sen dön yönün hakkýn yönüne O ateþi söndürmez isem bu dünya bana olur dar
Mehmet Aluç-Kul Mehmet-
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Aluc-Kul Mehmet- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.