Kaybolan Vefasız
Çýktým ala karlý yüce daðlara,
Bir yanýk türküyle sana seslendim.
Taþlara da arz eyledim derdimi,
Aþka gelip aðladýlar, yandýlar…
Ejder tepesinden sisle karýþýk,
Bir hüzün yolladým gökyüzüne,
Günlerce, haftalarca yol alýp,
Toroslarda benim için aðladýlar.
Seni aradýlar bir anlýk þuleleriyle,
Nedense bir türlü bulamadýlar.
Anlatmýþlar yaylalara derdimi,
Saçlarýný aðartmýþlar Bolkarlar’ýn
Deryalar da haber almýþ olmalý,
Martýlar þair olmuþ aniden,
Yazmýþlar karanlýk sulara hasretimi.
Yastan siyah olmuþ sularý denizlerin…
Artýk bu umutsuz rüyada,
Gezerim; gönlümde dinmeyen sýzý,
Az mý çektim çilesini, derdini,
Nasýl affedeyim kaybolan vefasýzý?
Halil Gülþen
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.