Bu saatten sonra kim gökyüzü olur pencereme diyorsun Gözlerini görebildiðin en uzak noktaya dikip.. Zamandan parsel parsel payýna düþenleri anýmsayýp, idrak etmelerin býraktýðý derin umutsuzluða güceniyorsun.. Güceniyorsun kimden yana yanýldýysan Bile isteye kandýklarýndansa, kendine en çok..
Yaðan karlardan, buzlanan yollardan en çok sen kayýp düþmüþsün En çok sen “kayýp”.. Kendinden kaçmak için kendine varan yollara düþmüþsün yine Yine insandan tabelalara aldanýp yönünü þarampol eylemiþsin..
Kime tutunmaya kalksan ipler hep çürük.. Heves kalmadý.
Böyle deniz kýyýsýnda kendimi dinlediðim banklarda bile baþkalarýnýn izi.. Gidilecek kýyý kalmadý.. Sosyal Medyada Paylaşın:
düş/le Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.