her þey tavýnda iken hep güzel olurken
sen neden ki yar hiçbir tava mava gelmezsin
oysa beni sýrýlsýklam eden deðil mi
o aðlaþan kara gözlerin
gel de kulaklarýma fýsýlda biraz hoþ naðmelerle
az birazcýk da olsa beni de mest eyle
gönül gönle dolunca hiç doyulmaz ki tadýndan
her þey doðru da dil kývýrmasý hep bir bahane
zira aþkýn iksiridir insanýn ruhu
cemaline ay bile dayanamazken neden yaparsýn güle nazire
içinin görkemine mest oluþumdandýr gölgen oluþum
de hadi hiç durma yollayýp da sapla o gözlerinin kem okunu
hiç durma da çek istersen üstümden mis gibi kokunu
sabrýma her gem vuruþta filiz veriyor kahýr yüküm
sonrasý da baþlýyor sancýlar
sanki de ben bir cehenneme hükümlüyüm
vuslat denen þey meþru zeminde duramýyorsa
veya boynuma astýðýn yafta sahteyse
de bakayým benim suç ve günahým da ne
bunca ayrýlýk gayrýlýk da kimin suçu
kan aþýrý yüklüyse kim taþýyabilir ki bunca yükü veya kaçý
ölümüne vurgulu bir tutku tütüyorsa yüreðimden
illa birde deli gibi yolmam mý gerek saçý
yine mi ipe serdin kör olasý o rüzgarýnda unun
el insaf yani bir þey ya vardýr
ya da yoktur
hiç bir þeyde ortasý (hem tatlý hem tuzlu) olmaz ki bunun
elimde ki tarifini kýrpýp kýrpýp da
biraz biraz katýk yapýyorum þu garip gönlüme
zaman zaman içimde eser gözlerinde ki o fýrtýna
içimden dýþýma doðru bir kor geçerken senli
kökten gelen bir alt deprem var sanki de
masum ve sen renkli olan gönül katým da
bir kör düðüm atýlýyor tüm baðýrsaklarýma
nedense hep sensiz olan o upuzun gecelerde
sana ilgili ve iyi niyetli tüm düþüncelerime karþý
tüm heveslerimi kusuyorum senin kayýtsýz ve ilgisizliðine
ve susuyorum aðzýma yastýk bastýrarak’tan
duvarlarla konuþuyorum kör olasýnýn lal diline raðmen
kurþuna dizilmiþ gibi delik deþik olurken tümden ruhum
senden gelen kasýrganýn kurbaný oluyor aþk
hýrsýný fýrlatmak için eðer ki bir uygun zemin arýyorsan
sakýn çullanma takatsiz kalmýþ þu gönlüme
tabiatýmda ki kuþlarla çiçekler gül ve bülbüle hasretken
hiç üzebilecek bir insana benziyor muyum
ben uyamam senin gözünde ki o nankör nefretine
bu gidiþle kalbin
gün üstüne gün geçtikçe katý olacaktýr desem de
sen taþ ne bilir misin
seyreyle de gör rezil ve kepazeliðini þu dünyanýn
senin gibi niceleri hep kapristen düþmüþ köprü altlarýna
hala inadý inatsa eðer o posttaki saydýran yüreðinin
bir sana bir bana yar
ayak altý bir sabun kalýbý ile
yüreðimizde ki kin ve nefret içinde bir anda kýç üstü düþebiliriz
ama söyle bu sensiz ve bensiz düþüþte ne var
düþmesine düþelim de nereye kadar...
(23.01.2016) AZAP…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Sonrada görme görsen ne olur! -Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin mucizesi… VATAN ELDEN GİDİYOR...! Ahlak güzel , olmalı! Bir nebze gönül “emek-güven-vefa-sevgi ve dostluğu” taşımıyorsa aşkı göremez... -Bir sen göl misali toplandın yüreğim de… Nerde kaldı Hakka verdiğin söz... -Dert üstüne dert sundun… Bıçak sırtı duygular, doğruyorlar içimi! Affet beni baba ne olursun, anla oğlunu!