Yusuf ile nazlı gül

Ýki ezeli düþman aile
Ýki aileyi köyün ortasýndan geçen dere ayýrmakta olup mümkün oldugunca karþý tarafa geçmemeye çalýþýrlar fakat tarlada bir birini gören iki genç kýzla oðlan birbirlerine aþýk olurlar ve aþklarý ilerledikçe de derin bir düþüncelere dalarlar çare ararlar aileler bu evliliðe kesin kez karþý çýkacaklardýr ve oðlanla kýz anlaþarak kaçmaya karar verirler, verirler de kýzýn annesi de kýzýnýn tuhaf hallerinden þüphelenmiþ gece gündüz takip etmekte, oðlanýn anneside oðlaný takip etmektedir ve gece yarýsý anlaþtýklarý gibi oðlanda kýz da derenin üstündeki köprüye gelirler, fakat anneleri de peþlerinde olayý anlayýnca anne kýzýn anne oðlunun kollarýndan tutarak yalvarýr yakarýr ikna etmeye çalýþýrlar ve oracýkta iç acýtan sözler dökülür dillerinden
Þair Erdoðan bektaþ bu konuþmayý þöyle þiirselleþtirmiþtir

Evimin direði gözümün nuru
Çekip giderseniz kan olur oðul
Hesaba gelir mi düþmanýn zoru
Gelir canýmýzdan can alýr oðul (Ana)

Düþmüþüz sevdanýn en karasýna
Elimi kolumu baðlama anam
Yürek dayanýr mý yar yarasýna
Gönlümü nazlýmla daðlama anam (Oðul)

Bir sen misin derdi kaç aþýk çekti
Gel burada bitir verdiðin akti
Bütün canlýlarýn uyanma vakti
Ezan okunacak tan olur oðul (ana)

Kan olsa bu aþkýn olmaz ki hayrý
Bilirim ruh tenden kalacak ayrý
Artýk bu ellerde duramam gayrý
Hakkýný helal et aðlama anam (oðul)
...............................................................
Sonun hayýr deðil nereye kuzum
Þu periþan aklým sende mi kalsýn
Yüreðimde keder göðsümde sýzým
Ellerim böðrümde yanda mý kalsýn (kýz anasý)

Ayýracak kimse gelsin buyursun
Ayýran çileye doymasýn anam
Ayýrýrsa bizi ölüm ayýrsýn
De yusufum benden caymasýn anam (nazlý can)

Bela baþýmýzdan ebedi gitmez
Bu töre Yusuf’u sana yar etmez
Bir sizden bir bizden husumet bitmez
Dört kardeþin eli kanda mý kalsýn (kýz anasý)

Kime küsüp kime kahýr edelim
Talih yüzümüze gülmez nidelim
Tut elimden usul usul gidelim
Babam gardaþlarým duymasýn anam (nazlý gül)
...........................................................................
Bilirim hasretlik yakar bitirir
Sancýsý tenine çöker oturur
Gidiþin kalbimi söker götürür
Beni gamda koyup gitme Yusuf’um (Nazlýcan)

Her ne yana dönsem firkat göründü
Neyleyim sevdamýz berbat göründü
Artýk Yusuf’una gurbet göründü
Ben senden beterim etme nazlý can (Yusuf)

Bahar geldi dere coþkun akýyor
Ýðde çiçekleri Yusuf kokuyor
Elveda birtanem þafak söküyor
Biz yanalým mutlu olsun kalanlar (Nazlý gül)

Yusuf’um der nazlým üzülme sakýn
Bundan geri sana olamam yakýn
Dað delinir çöl geçilir velâkin
Kadere sökmedi bizim planlar (Yusuf)
..................................................................
Aradan seneler geçer nazlý gül günden güne yemez içmez anne babaya ve kardeþlerine olanlarý anlatýr umudu kesilen baba kardeþlerinde onayýný alarak hanýmýna der ki haber salýn kýzýmý Yusuf’a vereceðim husumeti de bitireceðim

Oysa Yusuf gideli ne bir mektup yazmýþ ne de bir haber salmýþtý Yusuf öldü mü kaldý mý hasta mý sað mý evli mi bekâr mý ondanda haber yok tu aylarca aranan Yusuf bulunamamýþtý kýz da verem denilen ince hastalýða yakalanýp vefat etmiþtir

Kaynak çorum Osmancýklý bir asker arkadaþ köyünü ve ismini hatýrlayamýyorum

Sosyal Medyada Paylaşın: